به عنوان بازیگری که از ابتدای دهه ۱۳۶۰ شناخته شد، طی حدود چهار دهه فعالیت بی‌وقفه، آتیلا پسیانی بیش از ۲۰۰ فیلم، سریال، تله فیلم، تله تئاتر و برنامه تلویزیونی و نمایش در کارنامه خود ثبت کرد.
این تعداد در میان همنسلانش بی‌سابقه و در تاریخ بازیگری ایران کم‌سابقه است. بخشی از این پرکاری به دلیل تثبیت او در نقش‌های مکمل بود و البته چهره منعطفی که می‌توانست قالب‌های گوناگون به خود بگیرد و تغییر کند.
نکته مهم دیگر آن که آقای پسیانی با طیف متنوعی از سینماگران همکاری کرد. او ملاک‌های ایدئولوژیک نداشت و به همین دلیل به فاصله کوتاهی از بازی در «مسافران» بهرام بیضایی، در «روز شیطان» مقابل دوربین رفت که بهروز افخمی به سفارش نهادهای امنیتی ساخته بود.
او در این فیلم نقش آدمکش/ تروریستی را داشت که حتی بیشتر از قهرمان‌های فیلم -نیروهای امنیتی ایران- به یاد می‌ماند و از علاقه بهروز افخمی به داستان و فیلم «روز شغال» می‌آمد.
طعنه‌آمیز است که آتیلا پسیانی تعدادی از مهم‌ترین نقش‌های خود را در همین تولیدات ایدئولوژیک همسو با سیاست‌های جمهوری اسلامی بازی کرد؛ از «پرواز پنجم ژوئن» در نقش یک هواپیماربا تا «خاکستر سبز» که درباره جنگ بوسنی بود و هرچند فیلمی متفاوت در کارنامه ابراهیم حاتمی‌کیا به شمار می‌رود، ولی چندین سال بعد مشخص شد بخشی از حضور فرهنگی-تبلیغاتی ایران در جنگ بالکان و نقش‌آفرینی در دوگانه مسلمان-مسیحی در نبردهای بین بوسنی و صربستان بوده است.
