پس از جنبش «زن، زندگی، آزادی»، دامنه مجریان طرح ناظر برای گزارش عدم رعایت حجاب توسط شهروندان، به افرادی خارج از دایره ماموران انتظامی گسترش پیدا کرد
اطلاعات مقاله
نویسنده,نیما اکبرپور
شغل,کارشناس فناوری
اواخر تابستان امسال در فضای مجازی، مباحثی پیرامون یک اپ به نام «ناظر» شکل گرفت. نرم‌افزاری متعلق به فراجا که در اختیار حجاب‌بان‌ها قرار گرفته تا بتوانند افرادی را گزارش دهند که پوشش و حجاب مورد قبول حکومت را رعایت نمی‌کنند.
بحث بر سر این بود که چه کسانی از این اپ استفاده می‌کنند؟ شیوه کار آن چگونه است؟ و مهم‌تر از همه این که آیا می‌توان با ارسال گزارش‌های جعلی در روند گزارش‌ها اختلال ایجاد کرد؟
سامانه «ناظر» به یک مجموعه نرم‌افزار اطلاق می‌شود. به این ترتیب که «ناظر۱» در اختیار حجاب‌بانان قرار گرفته تا به کمک آن بتوانند پلاک خودروهای مورد نظر را گزارش دهند. «ناظر۲» مربوط به گزارش‌های مرتبط با اماکن است.
«ناظر۳» به گزارش موارد عدم رعایت حجاب اجباری در تفرجگاه‌ها احتصاص دارد و «ناظر۴» نیز مربوط به گزارش موارد مربوط به فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی است.
برای نصب نرم‌افزار ناظر، کاربر باید اجازه دسترسی‌های مختلفی چون اجازه مدیریت و تماس تلفنی، مختصات جغرافیایی گوشی، ضبط صدا و ارسال پیامک را به آن بدهد و شماره موبایل خود را وارد کند تا کد فعال‌سازی به گوشی ارسال شود.
آیا حجاب‌بانان خودجوشند یا مجوزدار؟
پاسخ به این پرسش یکی از مهم‌ترین بحث‌های پاییز امسال بود. هر چند شواهد نشان می‌داد که حجاب‌بانان به صورت سازماندهی‌شده در جاهایی چون ایستگاه‌های مترو به فعالیت می‌پردازند، اما هیچ یک از نهادهای حاکم، مسئولیت حضور آنان در متروی تهران را رسما به عهده نگرفتند.
