بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، از بهار تا پاییز ۱۴۰۱، ازدواج ۲۰ هزار و ۶۴۸ مورد کودک دختر کمتر از ۱۵ سال، یک هزار و ۸۵ مورد ولادت از مادر کمتر از ۱۵ سال، ۱۲ مورد ازدواج کودک پسر کمتر از ۱۵ سال و ۵ مورد ولادت از پدران کمتر از ۱۵ سال در کشور به ثبت رسیده است.
به گزاش خبرگزاری هرانا به نقل از فراور، بیش از ۲۰ هزار ازدواج کودک دختر کمتر از ۱۵ سال از بهار تا پاییز ۱۴۰۱ در کشور رخ داده است.
بر اساس اعلام مرکز آمار ایران، ازدواج ۲۰ هزار و ۶۴۸ مورد کودک دختر کمتر از ۱۵ سال، یک هزار و ۸۵ مورد ولادت از مادر کمتر از ۱۵ سال، ۱۲ مورد ازدواج کودک پسر کمتر از ۱۵ سال و ۵ مورد ولادت از پدران کمتر از ۱۵ سال در کشور به ثبت رسیده است.
امیرمحمود حریرچی، آسیب شناس و جامعه شناس با اشاره به دلایل ازدواج دختران در سنین کم گفت: “تعداد زیادی از ازدواجهای دختران که در سنین پایین انجام میشود به دلیل فقر اقتصادی و برخی به علت خرده فرهنگهایی است که در جامعه وجود دارد، اما به طورکلی ازدواج در سنین پائین عوارض و پیامدهای منفی دارد، چون از نظر آمادگیهای جسمی و روانی هنوز فرد، کودک بوده و آمادگی اینکه بتواند وارد مسئولیت بزرگ خانوادگی به عنوان همسر و مادر شود را ندارد به همین دلیل ازدواج در سن زیر ۱۵ سال میتواند به فرد آسیبهایی از لحاظ روحی، روانی، عصبی و اجتماعی و همچنین فرهنگی وارد کند و باعث شود فرد نتواند از عهده نقشی که باید ایفا کند، برآید.”
این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با تاکید برعوارض ازدواج در سن پایین تصریح کرد: “ازدواج دختران کم سن و همچنین مادر شدن آنان باتوجه به فیزیک بدنیشان میتواند عوارض زیادی برای او و فرزندش ایجاد کند مخصوصا در مناطق محروم و کم برخوردار که بیمارستان و پزشک کم است و امکان به خطر افتادن جان مادر و فرزند وجود دارد. “
حریرچی با اشاره به آسیبهای روحی و روانی که مادر نوجوان میبیند، بیان کرد: “ازدواج دختران و به تبع آن فرزند آوری آنان در سنین کمتر از ۱۵ سال با توجه به اینکه به رشد جسمی، روحی و روانی کافی نرسیدند، باعث میشود در اغلب موارد فرد از لحاظ روحی، روانی و خانوادگی دچار مشکل و اختلال شود، چون مادر خودش هنوز کودکی نکرده و تجربیاتی که باید کسب نکرده است، اما الان باید یک کودک دیگر را بزرگ و تربیت کند که قاعدتا در چنین شرایطی فرایند بزرگ شدن کودک با اختلال مواجه خواهد شد.”
آسیبهای جسمی و روانی ناشی از ازدواج در دوران کودکی، ضربات جبران ناپذیری را بر زندگی این کودکان وارد می کند. بارداری های زیر ۱۸ سال، مرگ و میر مادران، افسردگی، اقدام به خودکشی، طلاق، بازماندن از تحصیل و پایداری چرخه فقر فرهنگی و اقتصادی از جمله این آسیب ها است.