احمدرضا حائری، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار ایران، در نامهای که به دست بیبیسی فارسی رسیده، به «تداوم اعدامها» در این زندان و همچنین انتخابات پیشروی مجلس شورای اسلامی واکنش نشان داده است. آقای حائری با اشاره به اسامی بعضی از کشتهشدگان اعتراضها گفته آنها در واقع «صدای ملت» هستند، نه «نمایندگان مجلس شورای اسلامی».
او برای مثال به محسن قیصری، مهران سماک و محسن شکاری، اشاره کرده و نوشته آنها «صدای ملت» بودند: «صدای ملت در حبس و حصر و زندان است؛ صدایی که شجاعتش تکثیر خواهد شد و روزی حق حاکمیت ملی و حق تعیین سرنوشتش را باز پس خواهد گرفت.»
این فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی در ماههای گذشته به همراه عدهای دیگر از زندانیان سیاسی از زندان اوین به زندان قزلحصار تبعید شد و طی نامههایی درباره وضعیت زندانیان، از جمله سامان یاسین، خواننده رپ کرد، قاسم آبسته و ایوب کریکی، زندانی عقیدتی کرد که اعدام شدند، اطلاعرسانی کرده است.
آقای حائری نامه خود را با روایتی از شبهایی آغاز کرده که در سلول انفرادی بند امن زندان قزلحصار در کنار زندانیان محکوم به اعدام بوده است.
او نوشته است: «ساعت حوالی هشت شب سهشنبه، کنج سلول انفرادی بند امن واحد سه زندان قزلحصار، هنوز خیره به دیوار رویرو نگاه میکنم؛ افشین غلامی ۱۲ ساعت مانده به اعدام، " محمود هرسینی ۱۰ ساعت مانده به اعدام. صدای پای چند نفر از کریدور بند و بعد صدای چرخاندن کلید در قفل سلول کناری مرا به پشت در سلول میکشاند. شنیده بودم زندانیان سیاسی، عقیدتی و دیگر زندانیان زیر حکم را یکی دو شب پیش از اعدام به این سلولها منتقل میکنند. در سلول کناری باز میشود و من با نگرانی به صداها گوش میدهم.»