انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی در ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ برگزار می‌شود
اطلاعات مقاله
نویسنده,مسعود آذر
به زودی در ایران انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری برگزار می‌شود. شورای نگهبان تکلیف نامزدها را روشن کرده است و به گفته تعدادی از اصولگریان از جمله حمیدرضا ترقی، عضو ارشد حزب موتلفه اسلامی ۸۳ درصد کاندیدا‌های تایید صلاحیت شده در سطح کشور از اصولگرایان، ۵ درصد از جریان مستقل و اعتدالگرا و ۱۲ درصد هم از اصلاح طلبان هستند. در چنین شرایطی پیش بینی شده است که از ۲۹۰ کرسی مجلس دست‌کم ۲۵۰ کرسی به اصولگریان خواهد رسید و آنها نیز اذعان دارند که رقابت برسر کرسی‌های مجلس، درون گروهی و در بین خودشان است.
اخبار و گزارش‌های منتشره در رسانه‌های نزدیک به اصولگرایان نشان می‌دهد که رقابتی که هم اکنون در بین آنها در جریان است بیشتر حول این محور می‌گردد که کدام گروه از آنها «انقلابی‌تر» است و بیشتر خط ومشی رهبر جمهوری اسلامی را دنبال می‌کند. در این میان بخشی از گروه‌های اصولگرا خودشان را شایسته‌تر می‌دانند و گاهی طرف مقابل را متهم به فساد و باج‌گیری و دریافت رشوه و حق‌حساب می‌کند.
این دعواها بعضی اوقات به صحنه رسانه‌ها کشیده می‌شود و با واکنش‌های زیادی روبرو می‌شود. در این شرایط گاهی رهبر جمهوری اسلامی وارد صحنه می‌شود و گاهی کسانی مانند مهدی فضائلی، عضو دفتر نشر علی خامنه‌ای تلاش می‌کنند از ادامه تنش‌ها جلوگیری کنند. آقای فضائلی روز جمعه هفتم بهمن‌ماه، در پی بالا گرفتن ماجرای دریافت سکه طلا از سوی یک نماینده مجلس، در شبکه ایکس با هشتگ «اخلاق انتخاباتی» سخنان رهبر جمهوری اسلامی را یادآروی کرد و نوشت «انتخابات را صحنه جنگ قدرت قرار ندهید ... انتخابات، میدان مسابقه خدمت است...». این سخنان واکنش‌هایی در پی داشت از جمله کاربری که در پاسخ به آقای فضائلی نوشت «البته مسابقه خدمت به خود، خانواده خود، اطرافیان خود و باند و دسته خود».
عباس عبدی، روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب روز شنبه هفتم بهمن‌ماه در روزنامه اعتماد، دعوای درون گروهی اصولگریان و واکنش آنها برسر علنی شدن مسایلی مانند فساد را دعوای «حیدری- نعمتی» توصیف کرده است که هر دو طرف خودشان را حق و شایسته و برتر می‌دانند.
آقای عبدی با اشاره به اتهاماتی که گروه‌های سیاسی به هم می‌زنند نوشته است: «اگر این اتهامات علنی گفته نمی‌شد و در گوش آقایان یا در یک جلسه خصوصی گفته می‌شد، کسی برای رسیدگی به آن اقدامی نمی‌کرد، چون مساله، مبارزه با فساد نیست، فقط آبروی خودشان مهم است... معلوم است که این رویکرد، به معنای ضد فساد بودن نیست، یک دعوای حیدری و نعمتی برای به سکوت کشاندن یکدیگر است».
