عطا محامدتبریز
شغل,پژوهشگر علوم سیاسی
مجموعه «ناظران میگویند» بیانگر نظر نویسندگان آن است. بیبیسی فارسی میکوشد در این مجموعه، با انعکاس دیدگاهها و افکار طیفهای گوناگون، چشمانداز متنوع و متوازنی از موضوعات مختلف ارائه دهد. انتشار این آرا و نقطهنظرها، به معنای تایید بیبیسی نیست.
.
این روزها موضوع حجاب اجباری، مسئلهای شده است که تقریباً در هر محفل اجتماعی و سیاسی ایرانی، مطرح است. حجاب تنها یک موضوع گفتگو نیست، بلکه در عین حال سالهاست به یک میدان نزاع میان نیروهای مختلف اجتماعی تبدیل شده است.
با وجود آنکه برخی میگویند حجاب مسئله جمعی ایرانیان نیست و موضوعات مهم تری چون دشواریهای اقتصادی در کشور وجود دارد، اما تردیدی نیست که موضوع حجاب، مسئله روزانه میلیونها زن ایرانی است که هر کدام به طریقی با فشار سیاسی و اجتماعی که مقوله «حجاب اجباری» به وجود آورده، دست و پنجه نرم میکنند.
حجاب اجباری برای زنان به عنوان یک سیاست، کمتر از یک ماه بعد از انقلاب ۵۷ وارد زندگی روزمره ایرانیان شد و در تاریخ پر فراز و نشیبش، از سوی مقامهای سیاسی جمهوری اسلامی، نه به عنوان یک موضوع سیاسی، بلکه به عنوان یک «ضرورت دینی» معرفی شد.
شاید همه مخالفان جمهوری اسلامی نیز در ابتدا، حجاب را یک مساله سیاسی تلقی نمیکردند. اما هر چه بود بعد از سالها مبارزه مدنی زنان و مشخصا در پی اعتراضات زن، زندگی آزادی، این موضوع از یک مقوله شرعی و فرهنگی به یک مسئله سیاسی شد؛ مسئلهای که با آرمان حکومت اسلامی گره خورده است.