روزنامه‌نگار اقتصادی
محمدرضا فرزین، رییس کل بانک مرکزی اوائل امسال، برخی از بانکها را تهدید کرد که شش ماه فرصت دارند تا مشکلات ناترازی خود را حل کنند وگرنه منحل خواهند شد. بانکها باید در این فرصت شش ماهه سرمایه خود را افزایش دهند.
علت این فشار بر بانکها، نگرانی‌ها درباره توانایی این نهادها برای تحمل ضررهای اقتصادی احتمالی است. به همین دلیل در نظام بانکداری مدرن، نهادهای ناظر بر بانکداری مقرراتی تعیین می‌کنند تا نسبت سرمایه هر بانک به مجموع دارایی‌ها و درصد ریسک، از حدی کمتر نشود؛ رقمی که با نام «نسبت کفایت سرمایه» شناخته می‌شود.
به بیان ساده‌تر، بانکها همواره موظفند که درصدی از کل دارایی‌های خود را همواره پیش خود نگه دارند تا اگر ضررهای احتمالی یک سرمایه‌گذاری موجب شد تا آن سرمایه به بانک بازنگردد، این موسسه مالی ورشکست نشود.
هرچند که پاییز سال گذشته وزیر امور اقتصادی و دارایی از مصوبه دولت برای افزایش سرمایه بانک‌های دولتی برای افزایش کفایت سرمایه آنها، افزایش قدرت تسهیلات‌دهی و سلامتی بانکها سخن گفته‌بود، ولی ظاهرا بانکها به آن مصوبه واکنشی نشان ندادند و حالا کار به تهدید رییس کل بانک مرکزی کشید.
کفایت سرمایه کدام بانک منفی است؟
بر اساس مقررات بانک مرکزی ایران، حداقل «نسبت کفایت سرمایه» برای بانک‌های کشور هشت درصد است؛ به این معنا که میزان مبلغی که بانکها باید پیش خود نگهداری کنند، هرگز نباید کمتر از هشت درصد کل دارایی‌های بانک کمتر باشد.
