برای دانستن حضور احمدرضا احمدی در سینما نیاز نبود پیش از انقلاب ۵۷ را دیده باشید. در دهه ۱۳۷۰ وقتی مسعود کیمیایی فیلم «تجارت» را در آلمان ساخت، در تیتراژش، تصاویر بدون دیالوگ دو جوان دیده می‌شد که با هم مشاجره می‌کردند. یکی فرامرز قریبیان بازیگر نقش اصلی «تجارت» بود و دیگری احمدرضا احمدی.
این سکانسی آزمایشی بود که کیمیایی قبل از نخستین فیلم بلندش «بیگانه بیا» در اواخر دهه ۱۳۴۰ ساخت تا برادران اخوان بپذیرند توانایی کارگردانی دارد. اما به او اجازه ندادند نخستین فیلم بلندش را با بازی آن دو جوان ناشناخته بسازد. قریبیان اولین بار در «خاک» بازیگر کیمیایی شد و احمدی هیچوقت بازیگر حرفه‌ای نشد و شاعر ماند. هرچند که کمی بعد در نقش کوتاهی در «پستچی» ساخته داریوش مهرجویی مقابل دوربین رفت.
اگر اخوان‌ها می‌پذیرفتند احمدرضا احمدی یکی از دو بازیگر اصلی «بیگانه بیا» باشد، سرنوشت شاعر فقید تغییر می‌کرد؟ لزوما نه. شاعران آن نسل به سینما سر زده بودند و هیچ وقت بازیگر حرفه‌ای نشده بودند.
محمدعلی سپانلو در چهار فیلم سینمایی قبل و بعد از انقلاب بازی کرد، اما عموم مردم یا حتی سینماروها او را به عنوان بازیگر نمی‌شناختند. شمس لنگرودی هم در چند فیلم بازی کرد که موفق‌ترین‌شان «احتمال باران اسیدی» بود، ولی همچنان شاعر سرشناس‌تری است.
احمد شاملو پیش از انقلاب هم فیلمنامه نوشت، هم بازی کرد و هم فیلم «داغ ننگ» را به عنوان کارگردان ساخت، اما در دهه ۱۳۶۰ در گفت‌وگویی مفصل با ماهنامه فیلم از کارنامه سینمایی‌اش ابراز ندامت کرد. آن آثار سینمایی که نام او را برخود داشتند، فراموش شده‌اند.
